ชื่อเรียกอื่นๆ เช่น หมากขะยิง ทะยิง ต้นนางกวัก ฯลฯ แต่หากอีสานใต้ ชาวสุรินทร์ถิ่นช้างใหญ่ เรียก "ตะยึง" เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ ลำต้นสีดำ ผลดิบสีเขียวเท่าหัวแม่มือ ลักษณะกลม รี มีเมล็ดข้างในคล้ายละมุด ออกผลปีละครั้งเท่านั้น คือ ช่วงดำนาหรือข้าวกำลังโต ผลสุกเปลือกผิวสีเขียว ส่วนเนื้อในสีขาว เมื่อสุกเต็มที่ ผลมักหลุดร่วงหล่นลงมา นำมากินได้ เนื่องจากมีรสชาดหอมหวานอร่อย นอกจากนี้ยังเป็นที่ต้องการของตลาดไม้ประดับอีกด้วย ปัจจุบันตะยึงนับเป็นไม้หายากใกล้สูญพันธุ์